วันพฤหัสบดีที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

เรียงความเรื่อง "ความฝันของผม" ที่โชริเขียนไว้ตอนชั้นประถม


ความฝันของผม

                                                                                              ซาโต้  โชริ

ความฝันของผมคือการได้เข้าไปเรียนรู้งานในบริษัท HONDA
 และออกมาเปิดบริษัทรถยนต์ของตัวเองให้เป็นอันดับหนึ่งของโลกให้ได้ครับ
ผมชื่นชอบที่ได้จับเครื่องมือและลงมือทำ
พอได้อ่านหนังสือชีวประวัติของคุณฮอนดะ โซอิจิโร่ ที่ผมพบเจอที่บ้าน
ในนั้นเขียนเรื่องเกี่ยวกับเครื่องมือเอาไว้ด้วย
ทำให้ผมมีความสนใจพวกเครื่องมืออัติโนมัติทั้งหลายตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

เหตุผลที่อยากมีบริษัทเป็นของตัวเองก็เพราะว่า 
จะประดิษฐ์เครื่องกำเนิดไฟฟ้าที่ใช้ในที่มืด
จะให้เครื่องปั่นไฟนั่นราคาถูกลงน้ำหนักเบาและใส่ไว้ในรถยนต์
ถ้าสามารถขายได้ดีเหมือนรถยนต์ธรรมดาทั่วไปล่ะก็คิดว่าจะสามารถหยุดปัญหาโลกร้อนได้
และอีกอย่างก็คืออยากจะสร้างรถยนต์ที่เปลี่ยนรูปร่างเป็นหุ่นยนต์ที่ไม่เหมือนใครออกมาครั

วิชาคณิตศาสตร์ แม้ว่าจะเป็นสิ่งที่จำเป็นมากในการสร้างเครื่องมือก็ตาม
แต่ผมไม่ถนัดก็เลยลำบากมากครับ
แต่ว่า เพื่อความฝันแล้ว ก็อยากจะตั้งใจเรียนให้มากๆ
อยากจะเข้าไปทำงานในHONDAให้ได้
มีความคิดมากมายว่าจะสามารถสร้างเครื่องมือต่างๆออกมาได้
ในทุกๆวันก็จะมีไอเดียใหม่ๆ ที่คิดว่าอยากจะเป็นประโยชน์ต่ออนาคตครับ
ต่อจากนี้ ก็อยากจะเข้ามหาวิทยาลัยเฉพาะทาง
และเรียนรู้พื้นฐานการสร้างรถยนต์และหุ่นยนต์
แล้วก็อยากจะเรียนเทคนิคงานฝีมือเอาไว้ด้วยครับ

จนถึงตอนนี้ผมได้แต่เขียนเกี่ยวกับเรื่องเรียนอยู่เสมอ
ผมต้องเป็นคนใจดีที่เห็นความสำคัญของผู้อื่น 
แต่เข้มงวดกับเรื่องงานเหมือนคุณฮอนดะ โซอิจิโร่ให้ได้
ถ้าไม่เรียนรู้ผู้คน บริษัทเองก็ไม่สามารถเติบโตขึ้นได้เช่นกัน
ผมอยากเป็นคนที่อ่อนโยนใจดีครับ
เพื่อที่จะเป็นแบบนั้น จะเป็นคนที่ใจดีกับคนอื่นอยู่เสมอ
หรือไม่ก็บริจาคเงินบ้าง อยากเป็นคนที่มีจิตใจกว้างขวางครับ

---------------------------------------------------------------------------------


*ไม่ค่อยมั่นใจเรื่องชื่ออุปกรณ์ต่างๆที่น้องเรียกนะคะ ว่าคืออะไรกันแน่
เครื่องปั่นไฟ เครื่องกำเนิดไฟฟ้า เราคิดว่าน่าจะเป็นไดนาโม
แต่เราไม่ค่อยรู้เรื่องพวกเครื่องมือพวกนี้เลย ขอโทษนะคะถ้าแปลพลาด

** ตอนอ่านเรียงความนี้ครั้งแรก กลั้นน้ำตาไม่ไหวเลยค่ะ
โชริเป็นเด็กดีมากๆ เด็กประถมที่มีความมุ่งมั่นตั้งใจขนาดนี้ ไม่ได้มีอยู่ทั่วไป
ตอนเราอยู่ชั้นประถม เราก็มีความฝัน แต่มันก็เป็นแค่ความฝันเพ้อๆเหมือนเด็กธรรมดาคนอื่นๆ
อยากเป็นนั่น อยากเป็นนี่ แต่ว่าไม่รู้ว่าถ้าไปถึงฝันนั้นต้องทำอะไรบ้าง
แต่โชริ รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อที่จะสานฝันให้เป็นจริงได้
น้องไม่ได้วาดฝันไปเกินตัวเลย เราว่า ถ้าน้องไม่ได้มาทางนี้ ไม่ได้เป็นไอดอล
น้องต้องเข้ามหาวิทยาลัยเฉพาะทางและได้ทำงานที่ HONDA ได้แน่ๆ



Translation  :  Pimpisa  [yukari_hask]
เอาออกไปได้แต่ให้เครดิตด้วยนะคะ

[Trans] POPOLO 2013.05 Let's travel! มาท่องเที่ยวกันเถอะ!


POPOLO 2013.05 Let's travel! มาท่องเที่ยวกันเถอะ! 



Q1 เวลาไปท่องเที่ยว สิ่งของที่ต้องพกไปเสมอคือ?
สิ่งที่ขาดไม่ได้เลยก็คือหมวกแก๊ป เครื่องเพลงพกพาและกล้องดิจิตอล
ถ้าไปต่างประเทศก็พาสพอร์ต (หัวเราะ) 
แล้วก็พวกยากันแมลงกัดกับยาแก้โรคกระเพาะ
 พวกชุดปฐมพยาบาลก็เตรียมไว้อย่างรอบคอบครับ

Q2 สถานที่ติดอยู่ในความทรงจำมากที่สุดคือ?
ศาลเจ้าอาโอชิมะ จังหวัดมิยาซากิครับ!
วันปีใหม่ของปีนี้ได้ไปไหว้พระครั้งแรกของปีกับครอบครัวที่นั่น

Q3 กระเป๋าแบบไหนที่ใช้ไปท่องเที่ยวอยู่เสมอ?
ถ้าเป็นต่างประเทศจะเป็นกระเป๋าลากสีชา
มันมีช่องใหญ่ใส่ของได้สะดวกมากเลย
ถ้าเป็นในประเทศกระเป๋าหนังสีชาที่ใช้อยู่ปกติก็OKแล้วล่ะ

Q4 สิ่งของที่พกอยู่ทุกวันแต่ไม่ได้ใช้เลยก็คือ?
เครื่องเล่นดีวีดีพกพา คิดว่าถ้ามีเวลาว่างจะนั่งดูซักหน่อย
แต่ความจริงแล้วไม่มีเวลาว่างเลยครับ (หัวเราะ)

Q5 วางแพลนการเที่ยวไว้ก่อนหรือเปล่า?
ผมชอบการวางแพลนก่อนไปเที่ยวมากๆล่ะ
ได้คิดจำลองสถานสถานการณ์อย่างร้านหรือสถานที่ที่อยากไป
แต่ว่าจะนำไปใช้จริงๆรึเปล่าเนี่ยอีกเรื่องนึงนะ
เพราะการได้เดินตามใจตัวเองต่างหากที่แพลนที่แท้จริงครับ

Q6 เวลาถ่ายรูปเป็นประเภทถ่ายรูปตัวเอง?หรือถ่ายรูปคนอื่น?
จะใช้กล้องดิจิตอลประสิทธิภาพสูงที่พี่สาวให้มาเป็นของขวัญ
ถ่ายพวกวิวทิวทัศน์ไว้เป็นที่ระลึกครับ
รูปที่ถ่ายท้องฟ้าจากในน้ำที่ฮาวายผมเองก็ชอบนะ

Q7 ในแหล่งที่ไปท่องเที่ยวได้สนิทกับคนในพื้นที่รึเปล่า?
ที่ต่างประเทศจะดูกระตือรือร้นมากกว่าในประเทศล่ะนะ (หัวเราะ)
แม้กระทั่งร้านค้าในนิวยอร์ค พนักงานในร้านก็ยังพูดภาษาญี่ปุ่นมาว่า
"เกงจังเลยนะ" แล้วได้พูดคุยกันด้วยล่ะ ได้สนทนากันแบบนั้นสนุกมากเลยล่ะ

Q8 บอกเรื่องอาหารที่นึกถึงตอนไปท่องเที่ยวหน่อยสิ!
ฟูลคอร์สอาหารย่างที่ฮาวาย 
มีทั้งผัก โอโคโนะมิยากิ อาหารทะเล
แล้วก็มีสเต็กชิ้นใหญ่ด้วยสุดยอดมากเลยครับ

Q9 วิวทิวทัศน์ที่ได้เห็นแล้วจะไม่มีวันลืมเลยก็คือ?
วิวตอนกลางคืนที่เห็นจากบนดาดฟ้าของตึกเอ็นไพร์สเตจ
มองได้รอบ360องศาเลย เห็นแสงสว่างจากตึกในเมืองอย่างนับไม่ถ้วน
มองดูเหมือนแสงดาวที่ทะเล สวยงามมากเลยครับ

Q10 เวลาเข้าห้องพัก สิ่งแรกที่จะทำก็คือ?
วิ่งไปที่เตียงและล้มตัวลงไป! (หัวเราะ) มันรู้สึกดีมากๆเลยล่ะครับ
เวลาไปพักกับพวกสมาชิกในวงก็จะเกิดสงครามแย่งเตียงกันด้วยแหละ (หัวเราะ)

Q11 ยึดติดกับความนุ่มและความสูงของหมอนเวลาไปเที่ยวรึป่าว?
ชอบหมอนที่ทั้งนุ่มและก็สูงเลยล่ะ
เวลาไปเที่ยวถ้าหมอนของที่ันั่นมีทั้งสองอย่าง ผมจะเลือกอันนั้น

Q12 บอกปัญหาที่เจอแบบ "แย่แล้วล่ะ" เวลาไปเที่ยวมาหน่อย!
ตอนที่ไปต่างประเทศ ดันลืมเอาที่ชาร์จกล้องมาด้วย มารู้ตัวก็ตอนไปถึงที่แล้วล่ะ!
เพราะอย่างนั้น รูปที่ไปฮาวายถึงได้มีน้อยมากเลยครับ

Q13 บอกความทรงจำที่เกี่ยวข้องกับของฝากมาหน่อย!
ที่นิวยอร์ค ผมซื้อพวงกุญแจมาฝากเพื่อนเยอะมาก
แต่ว่ายังไม่มีโอกาสที่จะเอาไปให้เลย
มันเลยตั้งอยู่ที่บ้านผมประมาณ100อันอยู่อย่างนั้นล่ะ (หัวเราะ)

Q14 สถานที่ที่คิดว่าอยากจะลองไปคราวหน้า?
หลงไหลไฝ่ฝันมาตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วล่ะ
อยากลองไปเมืองแห่งสายน้ำอย่างเวนิชครับ!
เพราะว่ามีเส้นทางน้ำไหลอยู่กลางเมืองแบบนั้นสุดยอดไปเลยไม่ใช่เหรอ?
อยากไปเที่ยว แล้วก็ทานพิซซ่าด้วย (หัวเราะ)

Q15 ถ้าให้ไปเที่ยวกับเหล่าสมาชิกเท่านั้นใน1 อาทิตย์ล่ะ?
จะไปเมืองที่มีทั้งธรรมชาติอย่างภูเขาและทะเล
และก็มีแหล่งช้อปปิ้งอย่างฮาวายล่ะ
อย่างปล่องภูเขาไฟไดมอนด์เฮดก็ยังไม่เคยไปเลย
อยากลองไปผจญภัยกับทุกคนดูจังเลยน้า


Translation  :  Pimpisa  [yukari_hask]
เอาออกไปได้แต่ให้เครดิตด้วยนะคะ



วันพฤหัสบดีที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

[Trans] Wink Up 2013.04 แฮปปี้เดย์!


Wink Up 2013.04 แฮปปี้เดย์!



ช่วงเวลาไหนที่รู้สึกว่าตัวเองสีหน้าดูดีที่สุด!

ตอนที่ทานซูชิครับ! ผมมั่นใจเลยนะ
ตอนที่ทานของอร่อยๆในรายการเรียลสโคปฯน่ะ ต้องสื่อความรู้สึกว่าอร่อยจริงๆไปให้คนที่ดูได้เห็น
แล้วตอนที่ทานซูชิสต๊าฟบอกผมว่า "ตอนที่ทานดูท่าทางอร่อยจริงๆนะ" ล่ะครับ (หัวเราะ)
โดยเฉพาะ ตอนที่ทานซูชิหน้าเอ็นกาว่าที่มีอุนิราดข้างบนน่ะอร่อยสุดยอดเลย!
แล้วก็ยังถูกคิชิ(ยูตะ) บอกด้วยว่า "โชริน่ะเวลาทานแล้วดูท่าทางน่าอร่อยมากเลย" ล่ะครับ

รู้สึกอายรึป่าวถ้าต้องร้องไห้ให้เด็กผู้หญิงเห็น?

มันก็ต้องอายแน่อยู่แล้วนี่! 
"เหตุการณ์ร้องไห้ที่สำคัญ" ของตัวผมก็คือ 
ตอนที่ WINK UP นำเค้กวันเกิดออกมาให้ตอนที่ถ่ายนิตยสารครับ 
เป็นครั้งแรกที่ได้รับการเซอร์ไพรส์แบบนั้น ก็เลยส่งเสียงร้องไห้หนักเลยแหละ
ในตอนนั้น Sexy Zone เองก็เป็นช่วงที่เพิ่งเดบิวต์แรกๆ ทุกๆวันมีงานยุ่งมากมาย 
พวกเราได้ขึ้นมาสู่จุดๆนี้อย่างกระทันหัน มีทั้งความกดดันที่ได้รับ
และยิ่งไปกว่านั้นคือมันมีความรู้สึกที่เหมือนแบกรับอะไรไว้บนบ่าอยู่ด้วยล่ะ
แต่ผมก็ไม่ได้พูดว่ามันจะเป็นความรู้สึกที่ฝืนไปซะทั้งหมดนะครับ
มันเป็นโชควาสนาที่ดีมากๆที่ผมได้รับ เป็นทั้งความรู้สึกขอบคุณ
และก็มีเรื่องสนุกสนานเกิดขึ้นมากมายเลยล่ะ
มันเป็นทุกๆวันที่มีทั้งความกังวลและความยินดีแบบนั้นแหละครับ
แต่แล้วกลับมีเค้กวันเกิดมาปรากฏอยู่ที่ตรงนั้น
 ทั้งพวกสมาชิกในวงและสต๊าฟก็ต่างเข้ามาพูดว่า "ยินดีด้วยนะ!" พร้อมทั้งส่งยิ้มให้และก็จับมือผมด้วย 
พอผมคิดว่า "ยังมีคนที่คิดถึงผมอยู่ด้วยสินะ!" ขึ้นมาเท่านั้นล่ะน้ำตาก็ไหลพรากออกมาเลยครับ
สถานที่ถ่ายแบบของ Wink Up น่ะ ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็มีเสียงหัวเราะก้องอยู่เสมอ
 ที่นี่เป็นที่ๆที่ทำให้ผมรู้สึกสบายใจนะ

ในเมืองที่ไปทัวร์คอนเสิร์ตมีเหตุการณ์อะไรบ้างรึเปล่า?

ผมไปนาโกย่าเพราะเรื่องงานหลายต่อหลายครั้งแล้วล่ะ 
แต่ว่าไม่ได้รู้รายละเอียดอะไรลึกมากเท่าไหร่นะ 
อย่างปีกไก่ที่เป็นของขึ้นชื่อของที่นั่น ผมก็เคยได้ทานแค่แบบเย็นเท่านั้นเอง (หัวเราะ)
จริงสิ! ตอนไปเปิดคอนเสิร์ตรอบนาโกย่า
ให้ฮิราโนะโชที่มีบ้านเกิดอยู่ที่นาโกย่าส่งปีกไก่มาให้ดีกว่า! (หัวเราะ)

เรื่องราวในช่วงนี้

ผมได้เกมใหม่มาแหละ คนรอบข้างตอนนี้ทุกคนเอาแต่เล่นเกมเดียวกันนี้อยู่น่ะ
ดูท่าทางน่าสนุกมากเลย ผมเลยรู้สึกว่าอยากเล่นขึ้นมา
"เอา-ล่ะ ผมเองก็จะเล่นบ้างนะ!" ก็ตั้งใจไว้ว่าจะเล่นอย่างเต็มที่ล่ะครับ
แต่เหมือนว่าเกมนั่นจะเป็นที่นิยมมากก็เลยขายหมดไปแล้วล่ะ
เพราะว่ามันก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้นี่นะ ตอนนี้ผมก็เลยเล่นเกมนั่นแบบมินิเกมไปก่อนพลางๆล่ะ (หัวเราะ)
วันก่อนก็ไปเล่นนั่งเกมกับเพื่อนที่ร้านอาหาร เผลอเล่นไปตั้ง 2 ชั่วโมงแหน่ะ
ถึงจะเป็นแค่มินิเกมแต่ก็สนุกพอใช้ได้เลยนะ แต่ถึงยังไงผมก็อยากได้แบบฟูลเวอร์ชั่นเร็วๆอยู่ดีครับ!


Translation  :  Pimpisa  [yukari_hask]
เอาออกไปได้แต่ให้เครดิตด้วยนะคะ