[Trans] Myojo 2013.02 จาก 2012 ย่างเข้าสู่ 2013!

Myojo 2013.02 จาก 2012 ย่างเข้าสู่ 2013!

[ประสบการณ์ครั้งแรกมากมาย!] 

ปี 2012 เป็นปีที่เกิดเหตุการณ์ครั้งแรกมากมายครับ

ทั้งเฟิร์สคอนเสิร์ต อารีน่าคอนเสิร์ต ซัมมารี่ และก็รวมไปถึงหนังสือภาพด้วย!

และก็ช่วงนี้ก็มี จอห์นนี่เวิลด์ ที่เป็นบุไตครั้งแรกที่ได้ไปเข้าร่วมก็ด้วยเหมือนกัน

เป็นเรื่องที่น่าดีใจครับ

การที่มีรุ่นพี่อยู่รอบๆ ทำให้ได้ซึมซับเรื่องราวต่างๆได้มากมายเลยล่ะ

ตอนแรกๆก็ไม่เข้าใจแม้กระทั่งวิธีการออกเสียง

แต่ตอนนี้ เวลาที่พูดบทก็พยายามคิดอยู่ในใจเสมอว่า

"ชัดเจน หนักแน่น ไม่รีบร้อน" ล่ะครับ

[อยากขยายขอบเขตให้กว้างกว่าเดิม]

ในปีใหม่นี้ ในฐานะของ Sexy Zone 

ถ้าได้มีรายการประจำเพิ่มขึ้นมาสักหนึ่งรายการก็คงจะดีน้า

การได้มีรายการเป็นของตัวเองก็เป็นหนึ่งในความฝันของผมครับ

ส่วนตัวแล้ว การที่ได้สนิทสนมกับรุ่นพี่และรุ่นน้องในจอห์นนี่ก็เป็นเป้าหมายของผมด้วย

คิตายามะ (ฮิโรมิตสึ) คุง วงคิสมาย เวลาเจอกัน บางทีก็

เปล่งเสียงทักทายผมว่า "โอ้ส! พยายามเข้านะ!" ด้วยล่ะ

แต่ก็อยากจะพูดคุยกันให้มากกว่านี้จังเลยน้าา

เพราะเต้นเก่งมากก็เลยอยากจะเรียนรู้ตรงนั้น แล้วก็อยากจะลองเล่นละครด้วยกันด้วยครับ

[เนื้อเกาลัดหวานของคุณแม่]

วันปีใหม่ ผมจะตั้งตาคอยอาหารปีใหม่ที่คุณแม่ทำล่ะ

ในกล่องอาหารก็มีอาหารมากมายอยู่เต็มเลย

ที่ชอบที่สุดก็คือเกาลัดหวาน (Kurikinton) 

แล้วก็ จะทานโอโซนิกับถั่วแดงร้อนแป้งโมจิด้วยกันสองอย่าง

โอโซนิก็จะเป็นแบบโตเกียว ในซุปรสอ่อนก็จะใส่โชยุที่เตรียมมาและก็ใส่เนื้อต้มลงไป

ใส่โมจิย่างแล้วก็ทานล่ะ

ไม่ได้ทำเรื่องพิเศษๆอะไรเพราะว่ามันเป็นวันปีใหม่หรอกนะ 

แต่ว่า ถ้าในทีวีมีการถ่ายทอดการแข่งขันวิ่งผลัดระยะไกลที่ฮาโกเน่ล่ะก็ แน่นอนว่าต้องดูล่ะนะ!

Translation  :  Pimpisa  [yukari_hask]

เอาออกไปได้แต่ให้เครดิตด้วยนะคะ

[Trans] Duet 2012.09 A.SO.BI.COOL-Z

Duet 2012.09 A.SO.BI.COOL-Z

แฟชั่นพื้นฐานตอนหน้าร้อนก็เป็นเสื้อยืดกางเกงยีนส์ครับ

แม้ว่าจะเป็นสไตล์ง่ายๆแต่ก็ดูเท่ขึ้นด้วยการใส่กางเกงยีนส์ขาดๆล่ะ

ช่วงนี้ ก็ไปซื้อเครื่องประดับที่เป็นกำไลลูกปัดมา ชอบสีไวน์แดงสวยๆครับ

จริงๆแล้วกำไลนั่น ฟูมะคุงก็มีล่ะแต่สีต่างกัน 

เพราะว่าผมอยากได้ ฟูมะคุงจึงบอกผมเรื่องร้านที่ขาย ผมก็เลยได้มันมาล่ะครับ

ตอนที่ฟูมะคุงใส่มันและอยู่บนเวทีนั่นน่ะ มันมีแสงประกายระยิบระยับเท่มากเลย

ครั้งต่อไปผมก็อยากลองใส่มันขึ้นไปบนเวทีบ้างจัง!

สีผมเป็นสีดำมาโดยตลอดเลย การย้อมสีก็ไม่เคยทำเลยแม้แต่ครั้งเดียว

เพราะว่าตอนนี้ผมชื่นชอบผมสีดำ ก็เลยไม่ได้คิดที่จะเปลี่ยนมันล่ะนะ

ก่อนหน้านี้ ตอนที่ไปร้านเสริมสวย ก็ไปตัดแค่หน้าม้ากับผมด้านข้างเท่านั้นเอง

เพราะอยากให้เห็นท้ายทอย ก็เลยไว้ความยาวประมาณกลางๆล่ะครับ

สิ่งที่คิดว่าอยากลองทำให้ได้สักวันก็คือ การที่เอาผมหน้าม้าขึ้นและขึ้นไปยืนบนเวทีล่ะ

เพียงแค่เอาผมหน้าม้าขึ้นเท่านั้น ก็ดูเหมือนว่าจะดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นนิดนึงไม่ใช่หรอ!?

3 ปีหลังจากนี้ตั้งใจว่าจะลองทำดูล่ะ

สถานที่ที่ชอบก็คือ ห้องแต่งตัวที่โรงละครโยโยกิ

ผมรู้สบายๆกับแสงสว่างที่ไม่ใช่หลอดไฟฟลูออเรสเซนต์ของที่นั่น

แล้วก็มีโซฟาตัวใหญ่อยู่ด้วยรู้สึกน่าอยู่ดีครับ

ตอนที่ไปเป็นซัพพอร์ตเตอร์ของงานฮารุโควอลเล่ย์ ช่วงเวลาว่างๆก็เข้าไปทำตัวสบายๆในนั้นบ่อยๆล่ะ

บางทีก็คิดนะ ตอนผมโตเป็นผู้ใหญ่แล้วจะเจอร้านที่สามารถไปบ่อยๆได้รึป่าวน้า?

ถ้าเจอร้านซูชิที่ไปบ่อยๆได้ล่ะก็ จะรู้สึกเท่ๆแบบผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่แล้วล่ะนะ

อย่างการไปนั่งทานคนเดียวที่เคาน์เตอร์อะไรแบบนี้...

เอาเถอะ เรื่องนี้ปล่อยให้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นตอนผมอายุประมาณ 25 ปีก็แล้วกัน 

ตอนนี้น่ะยังเร็วไป (หัวเราะ) ที่ผมคาดไว้น่ะนะ ในอนาคต 

มาริดูเหมือนจะโตเป็นผู้ใหญ่ที่รู้จักร้านอาหารอร่อยๆหรือร้านหรูๆเยอะแน่ๆเลยล่ะ (หัวเราะ)

เพราะว่า เขาดูเข้ากันกับร้านจำพวกนั้นดีเลยล่ะ

สิ่งที่อยากทานเมื่อถึงหน้าร้อนก็คือ ชาบูเย็นที่คุณแม่ทำให้ทานครับ

เนื้อหมูผสมกับผัก ทานได้อย่างสดชื่นเอร็ดอร่อยมากเลยล่ะ

หน้าร้อนน่ะ อยากเติมพลังด้วยอาหารรสอ่อนๆล่ะ!

อยู่ในช่วงศึกษาเฟอร์ฟอร์เมนท์จาก DVD บุไตของรุ่นพี่ล่ะ

ผมหมกมุ่นกับมันมากถึงขนาดที่

แม้ว่าจะถูกคุณแม่โกรธและพูดว่า รีบไปอาบน้ำได้แล้ว! ก็ไม่รู้สึกตัวเลยครับ (หัวเราะ)

พอได้ดู Takizawa Kakumei ('09) แล้ว ทาคิซาว่าคุงบินได้เท่มากจนน่าตกใจ

สักวันหนึ่งผมก็อยากจะบินได้สวยงามให้ได้แบบนั้นจังเลยน้า

SUMMARY ในหน้าร้อนนี้ก็ดูเหมือนว่าจะได้บรรยากาศเดียวกันล่ะนะ

ในช่วงวันหยุดฤดูร้อนนี้ผมอยากไปช้อปปิ้ง

เพราะไอเท็มฤดูร้อนของผมมีไม่พอ อยากได้เสื้อยืดหลายๆแบบ

จะซื้อเสื้อผ้าที่ชอบ แล้วฟันฟ่าหน้าร้อนที่สนุกสนานนี้ล่ะ

Translation  :  Pimpisa  [yukari_hask]

เอาออกไปได้แต่ให้เครดิตด้วยนะคะ

[Trans] POPOLO 2012.09 มาใช้เวลาที่ดูราวกับความฝันกับผมนะ ♥

POPOLO 2012.09  มาใช้เวลาที่ดูราวกับความฝันกับผมนะ ♥

ใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะ....??

Q1 หลังจากเจอกันครั้งแรกกว่าจะรู้ตัวว่าชอบ?

1 อาทิตย์

 ถ้าเป็นเด็กผู้หญิงที่อยู่ใกล้ตัวล่ะก็ กว่าจะรู้ตัวว่า "ชอบ" ก็ใช้เวลา 1 อาทิตย์ล่ะ

ถ้าวันไหนสักวันเกิดเจอคนในพรหมลิขิตขึ้นมาล่ะก็ อาจจะรู้สึกในวันนั้นเลยก็ได้นะ!?

Q2 ถามอีเมลล์ติดต่อ

ครึ่งปี

เพราะว่าผมอยากพูดคุยกับเธอตรงๆ

จะไม่ถามอีเมลล์ แต่จะถามเบอร์โทรศัพท์ล่ะ

Q3 เริ่มติดต่อกัน

หลังจากถามเบอร์ติดต่อไปแล้วก็อีก 2 อาทิตย์

แม้ว่าจะเขินแต่ผมก็อยากจะเป็นคนที่โทรศัพท์ไปหาก่อนได้ให้!

Q4 ชวนเดท

หลังจากติดต่อกันแล้ว 2 เดือน

เดทครั้งแรกน่ะ ตอนที่มีงานน่าสนุกๆอย่างงานเทศกาลหรืองานชมดอกไม้ไฟ

ผมก็อยากจะโทรไปชวนเธอว่า "ไปด้วยกันมั๊ย?"

Q5 สารภาพรัก

ตอนที่กลับบ้านในวันเดทครั้งแรก

แม้จะแค่แป๊ปเดียว แต่ก็อยากจะอยู่ด้วยกันนานกว่านี้ ผมจะไปส่งเธอที่บ้าน

"ชอบเธอนะ มาเป็นแฟนผมจะได้มั๊ยนะ?"

อยากสารภาพรักแบบนี้จังเลยน้า!

Q6 จับมือ

เดทครั้งที่ 2

ตั้งใจจะให้เป็นในเดทครั้งแรกแต่ว่า ดูเหมือนจะทำได้ไม่ดีก็เลยเป็นครั้งที่ 2 (หัวเราะ)

ไม่ได้ว่าต้องเริ่มจากฝ่ายไหนก่อนล่ะ การจับมือกันอย่างเป็นธรรมชาติน่ะ ดีที่สุดเลยเนอะ

Q7 กอด

เดทครั้งที่ 3

ตอนที่บอกลากัน ในขณะที่พูดว่า "บ๊ายบาย" ก็เข้าไปกอด♥

คิดว่าต้องมีความกล้าอย่างมากเลยล่ะนะ 

แต่หลังจากกอดแล้ว เธอทำท่าเขินอย่างน่ารักล่ะก็จะดีใจมากเลย!

Q8 คุยโทรศัพท์

30 นาที - 1ชั่วโมง

ถ้าสนิทกันแล้วหัวข้อสนทนาก็จะเพิ่มมากขึ้น 

และดูเหมือนว่าจะคุยกันได้นานขึ้นล่ะ

Q9 จูบ

เวลาเดียวกับตอนที่กอดในเดทครั้งที่ 3

ไม่ได้คิดเลยว่าหลังจากกอดแล้วความรู้สึกรักจะพรั่งพรูออกมาแบบนี้......♥

สำหรับผมการกอดเหมือนกับการกระโดดข้ามรั้วสูง

แต่หลังจากกอดแล้วก็ดูเหมือนความรู้สึกนั้นจะพลาดไปนะ (หัวเราะ)

Q10 แต่งงาน

10ปีข้างหน้า (หัวเราะ)

เพราะว่าเรื่องการแต่งงานเป็นเรื่องที่ถือว่าสำคัญมากๆในชีวิต

ต้องทำหลังจากที่ผมฝึกฝนจนทำได้ดีแล้ว

คำพูดที่จะขอแต่งงานน่ะ ก็จะคิดไว้ตั้งแต่ตอนนี้เลยล่ะ

Q11 หลังจากตื่นนอนแล้วออกไปข้างนอก

ตอนที่ไปโรงเรียน 30 นาที ถ้าไปทำงานก็ 1 ชั่วโมง

ตอนไปทำงานต้องใช้เวลาใช้การเตรียมตัวนานหน่อยล่ะ

Q12 แช่โอฟุโระ

ฤดูร้อน 15 นาที ฤดูหนาว 20 นาที

ตอนหน้าร้อนน่ะ แค่อาบฝักบัวอย่างเดียว 10 นาทีก็เหลือเฟือแล้วล่ะ!

ตอนฤดูหนาวก็แช่โอฟุโระอยู่นะ แต่ว่าผมน่ะ หน้ามืดง่ายน่ะครับ (หัวเราะ)

Q13 ทานอาหาร

30นาที ถึง 1 ชั่วโมง

เพราะอยากทานของอร่อยๆแบบดื่มด่ำน่ะครับ

 ปกติแล้วเวลาทานอาหารที่บ้านก็จะไม่พูดจา ก็จะทานอย่างเรื่อยๆไปอย่างนั้นล่ะ

Q14 แปรงฟัน

3 นาที

จะแปรงด้วยแปรงสีฟันขนแข็งจากฟันบนด้านหน้าไปที่ฟันด้านใน

และก็จากฟันล่างด้านหน้าไปที่ฟันด้านในเป็นลำดับแบบนี้ล่ะ

วิธีการแปรงก็ไม่ค่อยสนใจอะไรมาก แต่ว่าตอนนี้ไม่มีฟันผุเลยล่ะ

Q15 เข้านอนแล้วกว่าจะหลับ

20นาที

ใน 5 คนนี้ คิดว่าน่าจะเร็วที่สุดน้า (หัวเราะ)

Q16 จำเพลงใหม่

ประมาณ 1 วัน

ถ้าเนื้อเพลงกับเมโลดี้ยังจำได้ไม่ค่อยดีล่ะก็จะไม่สามารถรวบรวมความรู้สึกและร้องเพลงก็มาได้ล่ะครับ

ในช่วงเวลา 1 วันผมจะจำเนื้อเพลงโดยการฟังซ้่ำไปซ้ำมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งล่ะ

Q17 จำท่าเต้น

ประมาณ 1 วัน

ไม่ได้ว่าจะจำเร็วอะไร ยังอยู่ในระดับปกติล่ะนะ

ครั้งแรกที่ต้องจำท่าเต้นเพลง IF YOU WANNA DANCE น่ะยากมาก

ใช้เวลามากกว่าปกติเป็นเท่าเลยล่ะ

Q18 กว่าจะตัดสินใจซื้อของ

ประมาณ 1 ชั่วโมง

ถ้าเป็นเสื้อผ้า ก็จะไปที่ร้านคนเดียว แล้วก็จะเลือกเสื้อผ้าที่ชอบมาลองใส่หลายๆชิ้น

ในเสื้อผ้าที่ลองใส่ไม่ว่ายังก็ต้องเลือกเพียงชิ้นเดียว ก็เลยใช้เวลามากพอสมควรครับ

Q19 อ่านหนังสือหรือการ์ตูน

ถ้าเป็นการ์ตูนก็ 1 ชั่วโมง ถ้าเป็นนิยายก็ 5 ชั่วโมง

เวลาอ่านหนังสือการ์ตูนที่ชอบจะก็จะใจจดใจจ่อกับมันมาก

แม้กระทั่งฉากหลังในนั้นก็ดูผ่านตาอย่างถี่ถ้วนเลยล่ะ

เพราะว่าทั้งการอ่านหรือการทำความเข้าใจต่างก็มีเลกลักษณ์ต่างกันล่ะนะ

ผมชอบตรงนี้ล่ะ แต่ว่า ช่วงนี้ไม่ได้อ่านเลยน้าา

Q20 Monthly Zone 

สนุกสนานกับการที่คิดเรื่องการแสดง

พวกเราทั้ง 5 คน จะได้แสดง SUMMARY เป็นครั้งแรกล่ะ!

เพราะว่าผมชอบการแสดงมากเลย 

ไม่ว่าจะเป็นตอนที่คุยกับทุกคน หรือคิดเองอยู่คนเดียว ก็สนุกมากเลยล่ะ

Translation  :  Pimpisa  [yukari_hask]

เอาออกไปได้แต่ให้เครดิตด้วยนะคะ

[Trans] Myojo 2012.07 โหมดON/OFFในชีวิตประจำวัน!

Myojo 2012.07 โหมดON/OFFในชีวิตประจำวัน! 

โหมดON ของนักเรียนมัธยมปลาย ซาโต้ โชริ

ตั้งแต่ฤดูใบไม้ผลินี้ผมก็ได้เข้าชั้นเรียนมัธยมปลายแล้ว 

ตอนนี้น่ะ ในทุกๆวันก็เดินทางไปกลับโรงเรียนด้วยรถไฟที่แน่นมากเลยครับ

โดยปกติแล้ว ตอนเช้าต้องตื่นตอน 7 โมง แต่บางครั้งก็นอนตื่นสายไปบ้างล่ะ

ตอนที่ตื่น 7 โมง 10 นาที ก็ยังทานข้าวเช้าอย่างเร่งรีบได้

แต่ถ้าตื่น 7 โมง 20 นาทีล่ะก็ ข้าวเช้าน่ะข้ามไปเลยครับ!

ต้องรีบออกจากบ้านอย่างตาลีตาเหลือกเลยล่ะ

แล้วก็ ตอนเช้าของบ้านซาโต้น่ะ ไม่ได้ทานขนมปัง แต่จะทานข้าวเป็นหลักครับ

อย่างข้าวขาวกับซุปมิโสะและก็เนื้อผัดน่ะ

ทานอย่างเต็มที่ตั้งแต่เช้าเลยล่ะ!

สิ่งที่สนุกที่สุดในโรงเรียนมัธยมปลายก็คือ ข้าวเที่ยงล่ะครับ

ปกติแล้วผมก็จะทานข้าวกล่องที่คุณแม่ทำมาให้ แต่ว่าบางครั้งก็ไปทานที่โรงอาหารเหมือนกันล่ะ

ยิ่งกว่าอาหารที่เอร็ดอร่อย การที่ได้ไปทานข้าวที่โรงอาหารน่ะสนุกมากเลย

เพราะสมัยมัธยมต้นไม่มีโรงอาหารล่ะนะ

สิ่งที่ผมประหลาดใจก็คือ คูปองอาหารที่เป็นที่นิยมน่ะ ขายหมดอย่างรวดเร็วเลยล่ะครับ

เมื่อจบคาบเรียนในชั่วโมงที่ 3 แล้วก็จะเป็นพักเที่ยง 

แม้ว่าจะไปที่โรงอาหารในช่วงเวลาตอนนั้นเลยก็ตาม

แต่ชุดอาหารที่เปลี่ยนทุกวันก็ขายหมดไปแล้วในแทบจะทุกครั้ง

ก็เหลือแค่อาหารจำพวกแกงกระหรี่อะไรอย่างนั้นเท่านั้นเองล่ะครับ....

ดูเหมือนว่า ก่อนคาบเรียนชั่วโมงที่ 3จะเริ่ม ถ้าโรงอาหารเปิดล่ะก็

ทุกคนจะเข้ามาซื้อคูปองกันก่อนล่ะครับ

เป็นสงครามการแย่งชิงคูปองอาหารล่ะ (หัวเราะ)

โดยปกติแล้ว พวกรุ่นพี่ก็จะเข้ามาร่วมด้วยกับผมรวมเป็น 6 คน และทานข้าวด้วยกันเสมอครับ

คาบเรียนน่ะยากมากเลย ผมพยายามที่จะไม่สัปหงกในห้องเรียนล่ะนะ

มันอาจจะเป็นเรื่องธรรมดาที่ใครๆก็รู้อยู่แล้ว

เพราะผมเป็นนักเรียนมัธยมปลายแล้ว ต้องเรียนอย่างกระตือรือร้นโดยเริ่มจากตัวเองก่อน!

การบ้านน่ะ จนถึงตอนนี้ก็ไม่เคยลืมทำเลยแม้แต่ครั้งเดียวล่ะครับ

 ผมก็พยายามเท่าที่จะทำได้โดยให้จบการศึกษาจากโรงเรียนได้อย่างปกติครับ

ON MODE

ตารางชีวิตใน 1 วัน

07.00　ตื่นนอน ทานข้าวเช้า เปลี่ยนเป็นชุดนักเรียน

                                         07.35　เดินทางไปโรงเรียน　

                                         08.35　คุยเล่นในห้องเรียน

                                         08.55　ชั่วโมงที่ 1 [โฮมรูม]

                                         09.55　ชั่วโมงที่ 2 [ภูมิศาสตร์]

                                         10.55　ชั่วโมงที่ 3 [ภาษาอังกฤษ]

                                         11.45　พักเที่ยง  ทานข้าวกล่อง (บางทีก็ทานข้าวโรงเรียน)

                                         12.10　ชั่วโมงที่ 4 [คณิตศาสตร์]

                                         13.10　ชั่วโมงที่ 5 [พลศึกษา]

                                         14.10　ชั่วโมงที่ 6 [ชีววิทยา]

                                         15.00　หลังเลิกเรียน ทำการบ้านที่เหลือจากโรงเรียนให้เสร็จ

                                         16.00　กลับจากโรงเรียน 

                                         17.00　สบายๆที่บ้าน

                                         20.00　แช่โอฟุโระ

                                         21.00　อาหารเย็น

                                         22.00　เข้านอน

สิ่งที่จำเป็นในชีวิตประจำวัน

กระเป๋าสตางค์

เนื่องในโอกาสที่ได้เข้าโรงเรียนมัธยมปลาย 

ก็เลยซื้อกระเป๋าสตางค์แบบยาวที่ผมอยากได้มาตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วมาล่ะ

เป็นกระเป๋าหนังสีน้ำตาล ด้านข้างก็เป็นซิปล่ะครับ

ตั๋วรถไฟรายเดือนก็เอาใส่ข้างในได้  

เวลาใช้ก็แค่เอากระเป๋าสตางค์ทัชตรงเครื่องตรวจล่ะ

OFF MODE

ท่ารีแล็กซ์ที่ชอบ

ชุดนอน

จะใส่เสื้อยืดกับกางเกงผ้าเจอร์ซี่เป็นประจำ

หน้าหนาวก็ใส่แขนยาวกับขายาว

แต่หน้าร้อนก็จะใส่แขนสั้นกับขาสั้นล่ะ

คู่หูในช่วง OFF โหมด

เครื่องเล่นเพลงพกพา

เวลาอยู่บ้านก็มักจะฟังเพลงบ่อยเลย

ชอบเพลง Rolling Coaster ของ Kanjani8 ล่ะ

เรื่องแย่ๆในวันไพรเวท

วันที่ผมว่าง ก็จะไม่ทำอะไรเลยจริงๆนะ

ทั้งๆที่วันที่มีเรียนจะตื่น 7 โมง แต่วันหยุดน่ะ 12 โมงแล้วยังนอนอยู่เลยครับ

แย่ใช่มั๊ยล่ะ!

แล้วก็ หลังจากที่ตื่นนอนมาแล้ว เวลาที่จะทำอะไรในวันนั้นก็น้อยลง

ก็เลยตกอยู่ในสภาพที่เกลียดตัวเองขึ้นมาล่ะครับ

หลังจากนั้นก็เหมือนกัน อยู่ในห้องนอนสบายอยู่แบบนั้นล่ะ

แต่พอคิดว่า "ทำแบบนี้ต่อไปไม่ได้น้าา!"

ก็เกิดความรู้สึกว่าอยากเจอสมาชิกในวงมากๆขึ้นมากเลยล่ะครับ

แปลนห้องนอน

เพราะว่าไม่ชอบอะไรที่มันยุ่งวุ่นวาย ผมก็เลยไม่ค่อยวางอะไรใว้ในห้องนอนล่ะ

เรียบง่ายคือที่สุด!

พอลองมาทำเป็นภาพแบบนี้แล้ว

ห้องของผมเนี่ย เหมือนห้องของโนบิตะเลยเนอะ (หัวเราะ)

Translation  :  Pimpisa  [yukari_hask]

เอาออกไปได้แต่ให้เครดิตด้วยนะคะ

[Trans] Wink Up 2012.07 Loveable! สิ่งที่รักและถูกรัก!

Wink Up 2012.07 Loveable! สิ่งที่รักและการถูกรัก!

[สิ่งที่รักอย่างไม่มีที่สิ้นสุด]

ความรักน่ะหรอ.. แค่เพียงมีชีวิตอยู่ก็มีสิ่งที่เรียกว่าความรักอยู่เปี่ยมล้นเต็มไปหมดแล้วล่ะ

อย่างเช่น ในคอนเสิร์ต คนที่ออกมายืนหน้าเวทีก็คือพวกผมก็จริง 

แต่ก็มีสต๊าฟซังอีกเป็นจำนวนมากพยายามทำงานฉากอยู่ในส่วนที่ทุกคนมองไม่เห็นใช่มั๊ยล่ะ

ร่วมมือกันทำฉากเวทีให้พวกผมโดยไม่หลับไม่นอนเลยล่ะครับ

พวกสไตล์ลิสซังก็เหมือนกัน การทำเสื้อผ้าเป็นจำนวนมากน่ะผมคิดว่าเป็นเรื่องที่ลำบากมากทีเดียว

ในตอนคอนเสิร์ตเฟิร์สคอนที่ Kokusai Forum น่ะ ผมจะไปทักทายสไตล์ลิสซังที่ห้องทำเสื้อผ้าเสมอ

พอเสร็จงานก็จะไปกล่าวว่า [ขอบคุณมากๆเลยนะครับ] เป็นประจำล่ะครับ

คอนเสิร์ตในทุกๆครั้ง การที่ผมได้รับความรักจากสต๊าฟซังแบบนี้ ซาบซึ้งใจมากเลยครับ

แน่นอนว่ากำลังใจจากแฟนๆทุกคนที่ให้ผมมามันก็เป็นความรู้สึกรักล่ะนะ

เพราะทุกคนเข้ามาดู พวกผมจึงสามารถจัดคอนเสิร์ตขึ้นมาได้ล่ะครับ

ยิ่งไปกว่านั้น ทั้งๆที่ Sexy Zone ก็เพิ่งเริ่มต้นขึ้นแท้ๆ แต่ก็มีแรงสนับสนุนจากทุกคนเข้ามา

พวกผมเองก็กำลังพยายามอยู่นะ แต่ก็เพราะแฟนๆทุกคนส่งเสียงเชียร์อย่างเร่าร้อนขนาดนั้น 

จึงเกิดความที่รู้สึกที่ว่าต้องพยายามให้มากขึ้นกว่าเดิมขึ้นมาล่ะ

เมื่อคิดแบบนั้นแล้ว คอนเสิร์ตเนี่ยเป็นสถานที่ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักจริงๆเลยเนอะ

[เรื่องที่คิดว่าถูกรัก]

สิ่งที่ได้จากแฟนๆทุกคนและได้จากพวกรุ่นพี่ก็เช่นกัน

คิดว่านั่นเป็นการที่ได้รับความรักอย่างมากเลยล่ะ

งานจับมือตอนเดบิวต์ การที่รุ่นพี่วงคิสมายกับA.B.C-Zเข้ามาช่วยเหลือนั่นก็คือความรัก

เมื่อวันก่อนตอนที่ได้ไปยืนบนเวทีในการแสดงTAKIZAWA KABUKI

นั่นก็คือความรักของทาคิซาว่าคุงเหมือนกันล่ะครับ

เพียงการที่ให้ได้ไปดูผลงานของรุ่นพี่ก็รู้สึกอยากขอบคุณมากๆแล้ว

แต่นี่ได้ขึ้นไปอยู่ตรงนั้นเลยได้รับความรู้สึกของบุไตมาเลยล่ะ

ผมน่ะ บุไตที่ได้ดูครั้งแรกก็คือ [SHOCK]  ก็เลยมีความสนใจเรื่องบุไตขึ้นมา

มีความรู้สึกว่าสักวันก็อยากจะทำแบบนี้บ้างล่ะนะ

เพราะฉะนั้น การที่ทาคิซาว่าคุงได้ให้ผมไปยืนในที่ตรงนั้นรู้สึกดีใจมากๆเลยล่ะครับ

พวกรุ่นพี่ใจดีมากๆเลยนะ ในจอห์นนี่น่ะมีความรักเปี่ยมล้นไปหมดเลยล่ะ!

เพราะการที่รุ่นพี่ให้ความสำคัญกับผมพวกผมขนาดนี้ ทำให้ต้องตอบรับความรู้สึกนั้นอย่างเต็มที่ล่ะนะ

เพราะฉะนั้น ในการทำงานแต่ละอย่างแต่ละอย่างก็คิดว่าจะใส่ความรักลงไปด้วยล่ะ

แม้ว่า Sexy Zone จะยังอยู่ในช่วงที่กำลังพัฒนา

แต่ว่าต่อจากนี้ก็อยากจะเติบโตไปพร้อมๆกับแฟนๆทุกคนจังเลยน้า

[สถานการณ์ช่วงนี้]

ไปทานซูชิที่ตลาดปลาสึคิจิกับครอบครัวมาล่ะ

แต่เพราะว่า หลังจากนั้นน่ะผมต้องไปทำงาน 

ถ้าทานปลาดิบแล้วผิดสำแดงขึ้นมาก็จะลำบากมากใช่มั๊ยล่ะ?

ดังนั้นก็เลยสั่งแบบ "อะบุริ"* มาทานเป็นครั้งแรกล่ะ (*อะบุริ = ไม่ดิบ) นั่นน่ะอร่อยมากเลย!

โดยเฉพาะปลาซาวาระแบบอะบุริน่ะ อร่อยเกินคาดจนน่าตกใจเลยล่ะ

เพราะอย่างนั้น หลังจากนั้นผมก็ไปพูดอวดกับเคนโตะคุงล่ะ (หัวเราะ)

พอได้ฟังอย่างนั้นแล้ว เขาน่ะดูเจ็บใจมากเลยล่ะครับ (หัวเราะ)

Translation  :  Pimpisa  [yukari_hask]

เอาออกไปได้แต่ให้เครดิตด้วยนะคะ

[Trans] Myojo 2012.10 แหวกว่ายในฤดูร้อนที่ไม่มีวันสิ้นสุด!!

 Myojo 2012.10 แหวกว่ายในฤดูร้อนที่ไม่มีวันสิ้นสุด!!

การว่ายน้ำเนี่ย ตอนที่อยู่ชั้นประถม 1 ผมก็ว่ายน้ำกับแผ่นโฟมในชั่วโมงเรียนว่ายน้ำในสระได้อยู่หรอก

แต่ว่าจนถึงตอนนี้แล้ว ท่าฟรีสไตล์ก็ยังไม่ถนัดอยู่ดีล่ะ ผมกลั้นหายใจไม่ค่อยได้ล่ะนะ

ซาโต้โชริที่ถูกเรียนขานว่าราชาแห่งผืนดิน* ยังไม่ค่อยชินกับราชาแห่งผืนน้ำครับ

คงเป็นโชคชะตาล่ะนะ การที่ผมถูกผืนดินหลงรักน่ะ... (ทอดสายตามองไปไกล)

(ราชาแห่งผืนดิน = เพราะโชริวิ่งมาราธอนเก่งและอยู่ชมรมกรีฑาด้วย เพื่อนๆคงเรียกเป็นฉายาน่ะค่ะ)

ใครก็ได้ช่วยสอนว่ายน้ำท่าฟรีสไตล์ให้หน่อยสิ!!

ถ้าจะให้ใครในวงมาเป็นโค้ชให้ล่ะก็ แน่นอนว่าต้องเป็นฟูมะคุงล่ะนะ

เพราะว่าเขาเคยเรียนว่ายน้ำมาก่อน และก็วิธีการสอนคงจะเข้มงวดมากๆ 

ก็เลยรู้สึกว่าผมคงจะได้เป็นมาสเตอร์ได้อย่างรวดเร็วเลยล่ะ

ความกดดันตอนที่ว่ายออกมาได้ไม่ค่อยดีก็เหมือนกัน ดูเหมือนจะมีเยอะมากๆล่ะครับ (หัวเราะ)

แม้ว่าจะรู้ดีว่าสระว่ายน้ำของโรงเรียนน่ะ มีไว้สำหรับ "ชั่วโมงเรียน"

แต่ก็เผลอลงไปเล่นทุกทีเลยล่ะครับ

ตอนอยู่ชั้นมัธยม 2 น่ะ ก็มีสมาชิกในชมรมกรีฑาที่สนิทกันอยู่ประมาณ 10 คน

ก็เลยส่งเสียงเอะอะเจี๊ยวจ๊าวกันสนุกสนานเลยล่ะ!!

หยิบบอร์ดที่ตั้งอยู่ข้างสระขึ้นมาบีบน้ำใส่ลงไป ทำอะไรแบบนี้ ก็เคยโดนอาจารย์ดุเหมือนกันล่ะน้า

ตอนที่ไปเล่นสระว่ายน้ำใหญ่ๆกับครอบครัวน่ะ 

ตอนที่ได้ไปในทุกครั้งก็จะตั้งตาคอยกับการเล่นสไลด์ลื่นครับ

วันนี้ก็เป็นวันที่ได้มาสระว่ายน้ำในรอบ 1 ปีด้วยล่ะ!

ก่อนหน้าที่ผมจะเริ่มเล่นสไลด์ลื่นน่ะ ก็คิดอยู่ว่า [แล้วแผลที่แผ่นหลังล่ะ...]

แต่ด้วยนิสัยที่อยากทำเป็นเท่อยู่แล้วของผม ก็เลยเผลอลื่นลงมาในท่านอนโดยไม่ทันระวังตัวล่ะ

ผมคิดว่าจะตายแล้วซะอีกนะ แผ่นหลังแสบมากๆเลยล่ะครับ!!

Translation  :  Pimpisa  [yukari_hask]

เอาออกไปได้แต่ให้เครดิตด้วยนะคะ

[Trans] TV fan เส้นทางของไอดอล!

[Trans] TV fan เส้นทางของไอดอล!

สมาชิกในวงเป็นคนแบบไหนกัน?

เคนโตะคุงอายุมากที่สุดจึงมีส่วนที่เข้มงวดอยู่ 

แต่ว่าเพราะเป็นลูกคนเดียวก็เลยคิดว่ามีส่วนที่ขี้เหงาอยู่เหมือนกันนะ 

ไม่ค่อยแสดงออกมาหรอกแต่ว่ายังไงก็รู้ ถึงจะไม่ได้เข้ามาอ้อนแบบมาริอุสก็ตาม 

ถ้าเข้ามาอ้อนล่ะก็น่ากลัวนิดนึงนะครับ(หัวเราะ) 

ถ้าเคนโตะคุงอยู่คนเดียวน่ะต้องแย่แน่ แต่เพราะมีพวกผม 4 คนอยู่จึงไม่เป็นไรล่ะ 

ฟูมะคุงให้ความรู้สึกแบบพี่ชายล่ะ ทั้งดูสมเป็นผู้ชายและก็อยู่ด้วยสบายใจที่สุดเลย

เพราะเป็นไม่โอนเอนไปกับสิ่งรอบข้างจึงไม่มีทางที่จะไปด้านที่ไม่ดีแน่นอนเลยครับ

ถ้ามีช่วงเวลาที่อันตรายเข้ามาล่ะก็จะดึงมือผมขึ้นมาอย่างหนักแน่นเลยล่ะ (หัวเราะ)

มัตสึชิม่า เพราะว่าเป็นคนที่สดใสมากไม่ว่าอะไรก็กระตือรือร้นไปหมดเลย

คิดว่าไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ทำให้ดอกไม้บานได้เลยล่ะ

พูดคุยก็เก่งขึ้นมากทุกทีๆ ดูเหมือนว่าจะกลายเป็นคนที่คอยดึงคนอื่นขึ้นมาแล้วล่ะน้า

มาริอุสก็ดูเหมือนทารกเข้าไปทุกทีแล้วล่ะ

ชอบเข้ามาอ้อนยิ่งกว่าตอนที่เจอกันครั้งแรกซะอีก

ชอบปิดไฟแล้วก็แกล้งคนอื่น ดูเหมือนจะสนุกสนานกับการถูกดุล่ะนะ เป็นเด็กที่ขี้แกล้งล่ะครับ

3 ใน 5 ส่วนน่ะก็ดูน่ารักดีอยู่หรอก แต่อีก 2 ส่วนน่ะ ดูน่ารำคาญนิดหน่อยล่ะ (หัวเราะ)

รุ่นพี่หรือรุ่นน้องที่สนใจในช่วงนี้?

คันไซJr. กลุ่มนานิวะโอจิ โอนิชิ ริวเซคุงครับ

มีดวงตาที่น่ารักและเสียงก็น่ารักด้วยล่ะ

อายุแค่ 10 ปี แต่เต้นเก่งมากและก็ชอบที่บอกความรู้สึกอย่างตรงไปตรงมาด้วยครับ

ถ้าเป็นฝั่งโตเกียวก็คาเนดะ โยเซคุงครับ 

ได้แสดงส่วนที่น่าประหลาดใจออกมาบนเวทีน่ะดีมากเลยล่ะครับ

อยากจะลองร้องเพลงหรือเล่นละครร่วมกับรุ่นพี่คนไหน?
Kis-My-Ft2 ในไปออกรายการ [SMAPxSMAP] ในช่วงร้องเพลงด้วยสินะครับ? ดีจังเลยน้าา 
ผมก็ได้ดูตอนที่ KinKi Kids ไปออกด้วยเหมือนกัน เป็นการร้องเพลงร่วมกันที่สุดยอดมากเลยครับ
ถ้าพวกผมได้ร้องเพลงร่วมกับ SMAP คงจะน่าสนใจไม่น้อยเลยล่ะนะ
แม้ว่าพวกผมจะไม่สุดยอดแบบนั้นก็ตาม (หัวเราะ) แต่ก็อยากลองล่ะครับ

เพลงของจอห์นนี่ที่ร้องบ่อยในคาราโอเกะ
KAT-TUN ล่ะมั้ง เพลง [NEVER AGAIN] เนี่ย อยู่ในหัวตลอดเวลาเลยล่ะ
ไปร้องกับคิชิยูตะ 2 คน ท่อนสุดท้ายที่เป็นเสียงแหลมสูงก็ทำได้ดีเลย
เพราะว่าท่อนตรงนั้นผมร้องไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้วล่ะ (หัวเราะ)

Translation  :  Pimpisa  [yukari_hask]

เอาออกไปได้แต่ให้เครดิตด้วยนะคะ